บทที่ 116

"โคลอี้ คุณจะยอมให้อภัยผมได้ไหม" อาเธอร์มองเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เขาค่อยๆ เอื้อมมือไปหยิบมีดปอกผลไม้ออกมา ดวงตาจับจ้องเธออย่างหลงใหล

โคลอี้ไม่เข้าใจเลยว่ามาถึงจุดนี้แล้ว อาเธอร์ยังจะไร้เดียงสาพอที่จะหวังให้เธอให้อภัยได้อย่างไร

มีอะไรให้ต้องให้อภัยกัน?

แม้ว่าครั้งหนึ่งเธอจะเคยหน้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ